← Home
Saturday, February 17, 2007
Παρ'το πρώτο αεροπλάνο κι'έλα μου...
Γιατί μου αρέσει το Αεροδρόμιο Λάρνακας
-
Όταν προσπαθείς να κάνεις check-in, τις περισσότερες φορές υπάρχει συγκεκριμένο γκισέ στο οποίο μπορείς να κάνεις την δουλειά σου. Δεν είναι όλα τα γκισέ ανοικτά για όλες τις πτήσεις για να μπορούν να μπουν οι γνωστοί σκύλοι να αλέσουν.
-
Γιατί είναι μικρό και δεν χρειάζεται να περπατάς 15 χιλιόμετρα για να φτάσεις στην έξοδο επιβίβασης.
-
Γιατί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είναι σταθερή. Πίστεψτε το, έχω βρεθεί σε αεροδρόμιο όπου μεχρι να κάνω check – in έπεσε το ηλεκτρικό 5 φορές.
-
Γιατί έχει τουαλέτες.
-
Επειδή μιλώ την ίδια γλώσσα με το περισσότερο προσωπικό.
Αυτά για τα θετικά του… Τώρα θα ξεσπαθώσω…
Γιατί ΔΕΝ μου αρέσει το αεροδρόμιο Λάρνακας.
-
Επειδή είναι παλιό, βρώμικο και απεριποίητο.
-
Επειδή οι τουαλέτες του βρωμάνε από 20 μέτρα.
-
Επειδή αρκετό από προσωπικό είναι αγενές και αδιάφορο.
-
Επειδή στα αφορολόγητα δεν βρίσκω πια την αγαπημένη Ζιβανία των περισσότερων Κυπρίων – ο αποκλεισμός συγκεκριμμένης μάρκας δεν ενισχύει τον ανταγωνισμό.
-
Επειδή κάθε φορά που πας να κάνεις check – in επικρατεί ο πανικός – το αεροδρόμιο δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Κύπρου για αεροπορικές συγκοινωνίες.
-
Επειδή ποτέ δεν έχει θέση στον χώρο στάθμευσης και πρέπει να παρκάρω 27 χλμ μακριά.
-
Επειδή δεν έχει αρκετό χώρο στάσης (και όχι στάθμευσης) όπου να μπορείς να σταματήσεις για 2 λεπτά, να αφήσεις τον άνθρωπο που μετέφερες στο αεροδρόμιο και να πας στο καλό.
-
Επειδή δεν έχει ΑΤΜ που να δίνουν Ευρώ στην αίθουσα αναχωρήσεων. Πραγματικά, το βρίσκω ηλίθιο οι ΑΤΜ που δίνουν Ευρώ να βρίσκονται δίπλα στην πόρτα των αφίξεων!
-
Που οι αχθοφόροι στις αφίξεις καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να πετάξουν τις αποσκευές των επιβατών από πιο μεγάλο ύψος και από πιο μακρινή απόσταση κάθε φορά. Άντε και για το παγκόσμιο…
-
Που μόλις βγεις από την αίθουσα τελωνείου / ενοικιάσεων αυτοκινήτων, πέφτεις στο μπουλούκι των συγγενών, φίλων, γνωστών, που έρχονται ανά δεκάδες να παραλάβουν τους ξενιτεμένους τους, τους οποίους πρέπει να αγκαλιάσουν, να φιλήσουν και να χαιρετίσουν ΟΛΟΙ, προτού προχωρήσουν, ανοίγοντας το δρόμο για τους υπόλοιπους από εμάς. Και εγώ νόμιζα ότι ο χώρος αυτός είναι ΜΟΝΟ για επιβάτες. Αποκορύφωμα τις προάλλες ένας οδηγός ταξί ο οποίος είχε στηθεί με την πινακίδα που έγγραφε το όνομα του πελάτη του μέσα στην πόρτα – όταν διακριτικά του επεσήμανα ότι ίσως να έπρεπε να μετακινηθεί για να περνάει ο κόσμος και οι αποσκευές του μου απάντησε: «Εννα κάμουμεν την δουλειά μας κύριε…»
-
Που ενώ υπάρχουν δύο αψίδες ελέγχου μεταλλικών και άλλων αντικειμένων, η μία είναι τις περισσότερες φορές κλειστή, και οι αστυνομικοί είναι μέσα στο γραφείο τους αραχτοί.
-
Που η ασφάλεια του αεροδρομίου είναι χάλια. Νομίζω ότι είμαστε η μόνη χώρα που οι επιβάτες ελέγχονται μόνο μία φορά, και όπου ποτέ δεν έχω δει κάποιον να βγάζει την ζώνη ή τα παπούτσια του.
-
Που όλος ο κόσμος αγνοεί τις απαγορευτικές πινακίδες για το Κάπνισμα.