Monday, September 9, 2013
Εγώ εν τζιαι...
Πριν πολλά χρόνια, μια ομάδα ανθρώπων με διόρισε υπεύθυνο για ένα χώρο, για τα έξοδα λειτουργίας του οποίου βάζαμε όλοι λεφτά, αναλόγως των εισοδημάτων μας - ότι εμπορούσεν ο καθένας…
Εγώ, ενόμιζα ότι ήμουν ο καλύτερος υπεύθυνος χώρου που υπήρξε ποτέ, και προσπάθησα - με την βοήθεια κάποιων κολλητών μου εντός της ομάδας, που ίσως να μην νόμιζαν ότι ήμουν ο καλύτερος υπεύθυνος που υπήρξε ποτέ, αλλά θεωρούσαν τέλος πάντων ότι είμαι ο καλύτερος που υπήρχε τότε και ήθελε να συνεργαστεί μαζί τους στην επίβλεψη του χώρου - να διαχειριστώ όσο το δυνατό καλύτερα τον χώρο…
Τέλος πάντων, έκαμα τα σίονιν τζιαι γαστρίν. Εφρόντιζα σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε να κάμνω ότι νομίζω σωστό, χωρίς να ρωτώ καν την γνώμη εκείνων που ήξεραν, ή όταν τους ρωτούσα, στην συνέχεια απλά αγνοούσα τις συμβουλές τους. Αφού εγώ ήμουν ο υπεύθυνος ολάν, ήταν να κάμνω ότι κόψει ο νους του καθενού? Οι κολλητοί μου εσιωπούσαν και εκείνοι, αφού δεν ήθελαν να με αγκρίσουν και να τους αφαιρέσω από την ομάδα διαχείρισης και έτσι επεράσαν τα χρόνια, μέχρι που οι υπόλοιποι που ερίζαν τον χώρο, αποφάσισαν να διορίσουν άλλον διαχείριστη.
Σε κάποια φάση, προς το τέλος της υπηρεσίας μου, επήα να αλλάξω μόνος μου τις πρίζες σε μίαν ηλεκτρική συσκευή, και εσιόρταρα το ρεύμα, και επειδή ήταν σκοτεινά, άψα κάτι λάμπες του πετρελαίου και κατά λάθος επήραν φωτιά οι κουρτίνες. Στην προσπάθεια μου να σβύσω την φωτιά, έβρεξα τα χαλιά, και σαν επήαινα να φκάλω έξω τα χαλιά, έσπασα τα τζάμια του παραθύρου.
Ο κόσμος που χρησιμοποιούσε το χώρο άρχισε να φωνάζει που δεν είχε ρεύμα, που ήταν βρεμένα τα χαλιά τζιαι εμυρίζαν και που έμπαινε κρυάδα που το σπασμένο τζάμι. Μετά που έκαμα πολύ καιρό να προσπαθώ να τους πείσω ότι ήταν μια χαρά τζιαι να κρύψουν να περάσουμε, αφού δεν εσιωπούσαν, είπα να ειδοποιήσω τον ηλεκτρολόγο, τον χαλέμπορα και τον πελεκάνο – ας τους πούμεν «η τριάδα» - για να σάσουν τις ζημιές.
Ηρταν οι αθρώποι, έδειξα τους τες ζημιές και εζήτησα τους να μου στείλουν προσφορές, αφού συμφωνήσαμε πρώτα ότι ναι, θα έπρεπε να σαστούν οι καμένες ασφάλειες, ναι να στεγνώσουν και να καθαρίσουν τα χαλιά και να αλαχτεί το τζιάμιν.
Ωσπου να έρτουν οι προσφορές όμως, άλλαξεν η διαχείριση του χώρου, εγώ επήα έσσο μου και ανέλαβεν άλλος υπεύθυνος. Η τριάδα έστειλεν τις προσφορές της, που ήταν ομολογουμένως τσιμπημένες, αλλά αφού εν είχεν άλλους μαστόρους να μπορούν να κάμουν τις επισκευές, ο νέος υπεύθυνος τις αποδέκτηκε και η τριάδα εξεκινησε την δουλειά.
Τζιαι εγω? Εγώ έσιει που την μέρα που εξεκίνησε η τριάδα δουλειά, φωνάζω ότι εν ψηλές οι τιμές τους, ότι εν θα κάμουν καλήν δουλειά, και ότι ο νέος υπεύθυνος εν έσιει υπόθεση. Και άμαν μου πει κανένας ότι εν εγώ που έκαμα τις ζημιές και εζήτησα τες προσφορές που την τριάδα λαλώ τους ότι η ηλεκτρική εγκατάσταση ήταν παλιά, τα χαλιά ήταν ξεφτισμένα και το τζάμι που έσπασα ήταν τατσωμένο και συνεπώς να μεν φωνάζουν. Για κάποιο λόγο δυσκολεύομαι να τους πείσω…
Και by the way, ο χώρος για το οποίο ήμουν υπεύθυνος είναι ένα συνεταιρικό γυμναστήριο που εστήσαμε σε μιαν άδεια αποθήκη.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με οποιονδήποτε άλλο χώρο, ή άλλον υπεύθυνο είναι εντελώς συμπτωματική.