Monday, July 20, 2015
41 Χρόνια απο την Τουρκική Εισβολή
Χωρίς άλλο σχόλιο, επειδή ο Μόντης τα λέει άριστα, παραθέτω ένα απόσπασμα απο το “Τρίτο γράμμα προς την Μητέρα”:
Μητέρα, αν το βρεις βαρύ το γράμμα μου, είναι που σκύβει απάνω του ο Πενταδάχτυλος φορτωμένος Τούρκο, αν το βρεις ασήκωτο, είναι που γονατίζει απάνω του ο Πενταδάχτυλος φορτωμένος Τούρκο. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ο Πενταδάχτυλος, μητέρα. Στο κάτω-κάτω το Μόρφου δεν το βλέπουμε, στο κάτω-κάτω την Κερύνια δεν τη βλέπουμε, την Αμμόχωστο δεν τη βλέπουμε, όμως αυτός είν’ εκεί απέναντί μας και μας κοιτάζει και μας κοιτάζει μ’ ένα τρόπο. Και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας, Ομως αυτός είν’ εκεί απέναντί μας Και δε μπορεί να κρυβεί σαν το Μόρφου, Και δε μπορεί να κρυβεί σαν την Κερύνια Και σαν την Αμμόχωστο. Και λέει: «Λοιπόν»; Και μας ρωτά: «Λοιπόν» Είναι δύσκολο, μητέρα, να πιστέψουμε πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνιας, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως μας τους έφερε το «Πικρό νερό» των νεανικών μας εκδρομών. Αυτή την έννοια είχαν, λοιπόν, εκείνες όλες οι ροδοδάφνες του, αυτός ο οιωνός ήταν, λοιπόν, εκείνες όλες οι κόκκινες ροδοδάφνες του, αίμα, λοιπόν, προοιώνιζαν, αυτό το τρυφερό, κελαϊδιστό αίμα προοιώνιζαν;