← Home
Friday, May 19, 2023
Au Naturel
Το έχω ξαναπεί: στην ΜΕΠ που ζω, οι άνθρωποι είναι πολιτισμένοι. Ραφιναρισμένοι.Ευρωπαίοι.
Παρόλα αυτά έχουν ένα αήπιν. Ασχετα με όλοι την κουλτούρα τους, τον διαφωτισμό τους, τον σεβασμό τους στους άλλους ανθρώπους, έχουν κάτι το οποίο εμας τους Κυπραίους, τους στάνταρ σαν και μένα αλλά και τους άλλους που δεν είναι σαν εμένα, δεν θα μας περνούσε ποτέ απο το μυαλό, εκτός και αν ειμασταν κάπου απόμερα:
Άμαν τους έρτει να κατουρήσουν, δεν έχουν κανένα ενδοιασμό. Οπου τζιαν ένει. Οπως ελάλε και η διαφήμιση, όποια μέρα και νάναι όποια ώρα και νάναι…
Προχτές επήα να περπατήσω λίγο στο πάρκο. Ωραίο πάρκο, μες το κέντρο της πόλης, με τα παγκάκια του, τα γρασίδια του, τους κηπουρούς του για το γρασίδι, τους κηπουρούς του για τα δέντρα, τους κηπουρούς του για τα εποχιακά λέλλουδα, τους φρουρούς του, τους καθαριστές του, τους αστυνομικούς του με τα ποδήλατα - είπαμεν ευρωπαικά πράματα.
Καθώς επήαιννα λοιπόν, θωρώ ένα τύπο περιποιημένο, με την φορμούδα του, με το άιφοουν του και τα εαρποντς του και οπως περπατά πιάννει πάντα και μπαίνει μες τα φυτά. Κάμνει τρία βήματα και μετά, σαν ήταν μες στο σπίτι του, αρχίζει να κατουρά. Μα εννα σπάσει το πλάσμα; Με που μωρά που επαίζαν γυρόν τον έκοψεν, με που αστυνομικούς τον έκοψε, με που ανθρώπους με που σκύλους.
Και μετά, όμορφος ωραίος, εστράφην στο μονοπατούδιν του και συνέχισε το τζοκιγκ του για να είναι κομψός και φίτ.
Και ο φίλος σας ο Στάνταρ Κυπραίος έμεινε να ποθαυμάζει… Εννα μου πείτε και εσείς, αφού ο άνθρωπος ήταν μες την φύσην, γιατί να μεν κάνει αυτό το φυσικό πράγμα; Σωστά!